یک سالگی وبلاگ نازنین زهرا

سلام دختر نازنینم امروز 17 اردیبهشته و درست یکسال از آغاز نوشتن های من توی وبلاگت میگذره میخوام بگم خیلی زود گذشت ولی زود نگذشت فقط حیف شد که گذشت البته خیلی هم حیف نشد چون روزهای قشنگتری اومدند روزهایی که فقط  برای هرکسی تو زندگیش یکبار اتفاق می افته

اولین بار که غلت زدی (چهار ماهگیت ) 

اولین بار که غذا خوردی (چهارماه و یک هفتگی ات )

اولین بار که نشستی(هفت ماهگی )

اولین بار که چهاردست و پا رفتی (هشت و نیم ماهگی )

اولین دندونت (نه ماه و شش روزگی )

اولین بار که قدم برداشتی(یازده ماه و یازده روزگی )

اولین کلمه ای که گفتی

اولین بار که مامان و بابا گفتی

خشحالم که دفتر خاطراتی برای تو درست کردم که هم خاطراتت درش نوشته میشه هم تصاویرش گذاشته میشه و هم دوستهای مهربونی اونو میخونند و به واسطه ی همین خاطرات با یه عالمه دوست خوب آشنا شدیم

امیدوارم هزار سال زنده باشی خوشحال و سلامت و خوشبخت و موفق