نازی خانوم

سلام عسلم جیگر مامانی یه وقتهایی باورم نمیشه داری بزرگ میشی و مهمتر عقل و هوشته دختر گلم البته هزار ماشالله

میدونی تصمیم گرفتم دیگه اصلا بهت سخت گیری نکنم مخالفتم نکنم البته تا یه جاهایی آخه میدونی چرا : باور نمیکنی چون باید صبر کنی تا بزرگ بشی و مامان بشی بعد متوجه میشی من چی میگم وقتی چیزی میخواهی مستقیم توی چشمام نگاه میکنی و میگی اجازه ؟ اگر اجازه دادم از ته دل میخندی و چشمات برق میزنه (مامان جون وقتی من بچه بودم بهم میگفت چشمات برق میزنه ) و واقعا خوشحال میشی و میگی ممنون

اما وقتی مخالفت میکنم واقعا از ته دل ناراحتی و تمام ناراحتی ات توی چشمات میاد وای که الانم یادم میاد دلم برات میسوزه توی چشمات اول یه علامت سواله که چرا بهت گفتم نه بعدش یه ناراحتی خاصیه که نمیتونم بگم چه جوریه و یه مصومیت و مظلومیت زیادی از حد که واقعا نمیدونم چکار کنم به جای نه گفتن چی بگم ؟؟؟