نازنین زهرا و روضه

سلام گلم ببخشید که این چند وقته دیر به دیر خاطراتت رو مینویسم جگرم کامپیوتر خراب شده بود اونم چند بار پشت سر هم دیگه ازش بدم می اومد از بس بابایی بیچاره از شب تا صبح مینشست درستش میکرد دوباره ده دقیقه باهاش کار میکردیم خراب میشد .

الان به قولی لنگ ظهره و تو هم هنوز خوابی دوباره عادت شب بیداری ات گل کرده دیشب دو نیم شب قبلش بیست دقیقه به چهار و شب قبل ترش بیست دقیقه به پنج خوابیدی البته تقصیری نداری مامان جون پنج روز اول محرم روضه دارن اونم ساعت چهار که زمان لالایی شماست

اولش از تاریکی و صدای آقا میترسیدی ولی زودی عادت کردی

با این روضه ها شما هم کلی حسین حسین کردی کلی تلاش کردم یادت بدم با مداحینی نی نای نکنی  و دست نزنی تا یه روز دیدم خودت داری سینه میزنی اونم دودستی قربون خودت و دستات برم جگرم

تو روضه هم تو یه سینی مجمع بزرگ مینشستی و کیک میخوردی و مامانی کمک میکرد قربونت بشم ماشالله

با دستهای کوچیکت اشکهای مامانی رو پاک میکری و می اومدی تو صورتم میخندیدی خوشحالم کنی

هزار بارم باید با آب و چایی ازت پذیرایی میکردیم برا هرکی چایی مبردیم داد میزدی آببببببببببه